ΑΛΛΟΥ ΓΙ'ΑΛΛΟΥ

 Βαρδούσια - Νεραϊδότσουμα

Την συγκεκριμένη κορυφή τη χαζεύω από τα παιδικά μου χρόνια και τα ατελείωτα καλοκαίρια που πέρναγα στο χωριό. Καθόμασταν στη μάντρα – πέρασμα του κάτω μαχαλά και αγναντεύαμε τα βουνά. Σιγά – σιγά, αρχίσαμε δειλά  - δειλά τις πρώτες εξορμήσεις στον Πύργο (ο χαρακτηριστικός βράχος στην έξοδο του Ασανσερ) στα Κθάρια με τον ξάδερφο τον Αλέκο και το ν αδερφό μου, κουβαλώντας για κολατσιό τις τυροκουλούρες της γιαγιάς και λίγη ντομάτα.  Ο αδερφός μου θα ανέβαινε και άλλες φορές μαζί με το παππού για τσάι στις απότομες πλαγιές στα ριζά της Κακής  Ράχης.

Για πολλά χρόνια, πιστεύαμε ότι τα σκόρδα της Μουσουνίτσας είναι η ψηλότερη κορυφή των Βαρδουσίων (Κόρακας) όπως τα βλέπαμε από το χωριό, άσχετο αν από μακριά (από το ύψος της Στρώμης) πάντα βλέπαμε ένα αγνωνάρι λίγο πιο ψηλό από το υπόλοιπο ανάγλυφο του βουνού.  Το μυστήριο του Κόρακα λύθηκε με την ομολογουμένωνς καθυστερημένη ενασχόληση μας με τη πεζοπορία, μέτρησε πολλές επαναλήψεις η ανάβαση του, παρόλα αυτά πάντα είχαμε την απορία για τη δίπλα κορυφή όπως τη βλέπαμε από το σπίτι μας.

Έπρεπε να φτάσουμε στον Ιούνη του 2012, όταν με τ

ον φίλο Μάκη επισκεφτήκαμε τη κάτω Μουσουνίτσα, γενέτειρα του παππού και προπάππου μου, για να μας πει ο  ιδιοκτήτης της μοναδικής ταβέρνας του χωριού με το τσιγκελωτό μουστάκι (Λάμπρος Ρουφαγάλας) την ονομασία αυτής της κορυφής ενώ λίγο καιρό πριν, είχε ήδη ανέβει στο χτένι ο αδερφός μου.

Νεραιδότσουμα.

Ο στόχος μας πλέον είχε και όνομα. Με συνοπτικές διαδικασίες ανεβήκαμε βράδυ πια στον Πρ. Ηλία της κάτω Μουσουνίτσας, αλλά ο δυνατός αέρας και τα γαβγίσματα των τσοπανόσκυλων μας έτρεψαν σε φυγή 2-3 φουρκέτες του δρόμου πιο κάτω. Το επόμενο πρωί ανεβήκαμε πάλι, γνωριστήκαμε με τον ντόπιο τσοπάνο και χωρίς να το πολυσκεφτούμε αρχίσαμε μια τραβερσαριστή πορεία (εννοείται λανθασμένη) προς το Ασανσερ (κινούμενοι χονδρικά στην ισοϋψή των 1500μ). Αφού ταλαιπωρηθήκαμε για καμιά  ώρα, βλέποντας ότι δεν κάνουμε πρόοδο συμφωνήσαμε μια πιο direct ανάβαση η οποία μας έβγαλε κυριολεκτικά στο μονοπάτι – στράτα που πηγαίνει στις λάκκες κάτω από τον  Κόρακα (Κατω χωρίτικα λειβάδια ή Πάνω Κθάρια).

Συνεπαρμένοι από το αναπάντεχο εύρημα μας, συνεχίσαμε μέσα στο βραχότοπο, μέχρις ότου βγαίνουμε σε ώμο στα 2000μ περίπου και πιάνουμε την δεξιά πλευρά της κόψης της Νεραιδότσουμας. Δεν υπήρχε σαφής στόχος και τελικά, εκεί  που καταλάβαμε ότι είναι και το ψηλότερο σημείο της κόψης κάναμε μια ακόμη direct ανάβαση, αποφεύγοντας κάποια βράχια, πάλι από δεξιά. Η θέα φοβερή, σκέψεις από το Μάκη για μια γρήγορη ανάβαση στον Κόρακα, ευτυχώς δεν πραγματοποιούνται, φωτογραφίες που φαίνεται ότι θα βοηθήσουν στην πλήρη κατανόηση εκ μέρους του αδερφού μου για το σημείο που και εκείνος ανέβηκε πριν από μας και μια γρήγορη κατάβαση από τα ίδια, αλλά πλέον πάντα στο καλογραμμένο μονοπάτι μέχρι τον Πρ. Ηλία (της κάτω Μουσουνίτσας πάντα).  

Τώρα, σχετικά με το υψόμετρο της, είναι σίγουρα πάνω από 2400, όπως φαίνεται και στο χάρτη, το ρολόι μου μέτρησε 2405 (με σφάλμα +/- 5 μέτρα), σύμφωνα με τον kaivaliotis1 (μοναχικό ορειβάτη και γνωστό για τις solo αναβάσεις στα Βαρδούσια) το υψόμετρο της είναι 2410 (υπάρχει και σχετικό οπτικό υλικό στο YouTube)

 Ίσως να έχει ακόμα μεγαλύτερο ενδιαφέρον αναρριχητικά. Ποιος ξέρει…

Φωτογραφίες