Δευτέρα 28 Απριλίου 2014

Σίφνος




Χωρίς υπερβολές, ο ορισμός της αρμονίας της ισορροπίας και του μέτρου σε κυκλαδονήσι.
Χωρίς ακρότητες, καταπράσινο, με σπίτια και ξωκκλήσια που αστράφτουν και πολύ φιλόξενο (τουλάχιστον, αυτό εισπράξαμε στη διάρκεια της ολιγοήμερης παραμονής μας). Μέρες του Πάσχα, με τα ποδήλατα μας, γυρίσαμε τα περισσότερα μέρη του νησιού, πλην Χερρονήσου), φάγαμε λίγη βροχή και με τους καλούς μας φίλους Γεωργία και Ααποστόλη, πραγματοποιήσαμε δυο πεζοπορικές διαδρομές, μια από Απολλωνία – Κάτω Πετάλι- Αγ. Λουκά – Παναγιά Πουλάτη – Κάστρο -  Απολλωνία και τη διάσχιση Καμάρες – Βαθύ που θα περιγράψουμε ακολούθως.
 
 Η διαδρομή μας ξεκινά πάνω στον κεντρικό δρόμο Καμαρών – Απολλωνίας, αντι-διαμετρικά του δρόμου  που οδηγεί στην Αγ. Μαρίνα (ξύλινες πινακίδες που ενημερώνουν για Μαύρη

σπηλιά – 45’). Ο τρακτερόδρομος οδηγεί σε μεγάλη δεξαμενή και στη συνέχεια ελίσσεται σε στράτα με καγκέλια (όρος μάλλον αδόκιμος για κυκλαδονήσι) για να βγει στη Μαύρη σπηλιά μετά από 35 λεπτά περίπου με φοβερή θέα στις Καμάρες.  Στη συνέχεια βγαίνουμε σε ένα μίνι οροπέδιο με πολύ πυκνή βλάστηση εντοπίζοντας ερείπια φρυκτωριών (σε περίπου 50 λεπτά, υψομετρικό 400 m) για να διασταυρωθεί το μονοπάτι με εκείνο που διατρέχει τη πλαγιά (Θεολόγος του Μουγκού – Παναγιά Τόσο Νερό). Από τον χάρτη ψάχνουμε το γιδόστρατο που θα μας ανεβάσει 100 μέτρα πιο ψηλά στο εγκαταλελειμμένο νταμάρι (θέση ξερό Ξύλο). Αποφασίζουμε να ακολουθήσουμε την ξερολιθιά ακριβώς πάνω από τη πηγή και δικαιωνόμαστε χωρίς πολλές απώλειες από τους σκληρούς θάμνους και τα αγκάθια.


Βγαίνουμε σε χαρακτηριστική σάρα (!) (υψ.: 510-520) και από γιδόστρατο σημαδεύουμε ράμπα φόρτωσης του μεταλλείου βγαίνοντας σε παλιές εγκαταστάσεις μεταλλείου με στοές (υψ.: 590). Τώρα πλέον όλα είναι απλά.

Πιάνουμε την κορυφογραμμή  ανάμεσα στον Πετρωτό και την προκορφή του Πρ. Ηλία με μικρά ανεβοκατεβάσματα και βγαίνουμε στο ομώνυμο μοναστήρι, όπου και μικρή στάση για καφέ (υπάρχει ντουλαπάκι μέσα σε ένα από τα κτίρια του μοναστηριού που προτρέπει τους επισκέπτες (σε 4 τουλάχιστον γλώσσες) να φτιάξουν καφέ με όλα τα συμπράγκαλα.


Χαζεύουμε τη θέα προς όλες τις κατευθύνσεις και τα γύρω νησιά (Πάρος Αντίπαλος, Κίμωλος, Μήλος, Σέριφος) και κατηφορίζουμε ΝΔ με θέα το λόφο και τα απομεινάρια της Ακρόπολης του Αγ. Ανδρέα μέχρι που βρίσκουμε διασταύρωση μονοπατιών (προς Καταβατή και Παναγιά Τόσο Νερό.)
  
Η κατεύθυνση μας είναι πλέον δυτική και έχοντας παρέα ψηλές ξερολιθιές θα βρεθούμε σε μια αγροικία όπου διάφορα ζώα βόσκουν αμέριμνα (θέση Φλάμπουρο Αγ. Μαρίνας).Παίρνουμε το χωματόδρομο με κατεύθυνση ΒΔ και μόλις βγούμε σε ένα μεγάλο λιβάδι με ταμπελώνα ακολουθούμε τη σήμανση για Βαθύ.   Πάλι βέβαια θα έχουμε επιπρόσθετες επιλογές (Αγ. Γιάννης,  Μαύρο χωριό, Αγ. Νικόλαος τ’αερινά).
Προτιμήσαμε την τελευταία με το εντυπωσιακό ξωκκλήσι του Αι Νικόλα, να ξεχωρίζει  ανάμεσα στο πράσινο της βλάστησης και το μπλε του ουρανού και της θάλασσας. Άλλη μισή ώρα και είμαστε στο Βαθύ, όπου και θα απολαύσουμε τοπικές σπεσιαλιτέ και κρύες μπύρες με τα πόδια μας ακριβώς δίπλα στο κύμα. Υπολογίστε 5 ώρες καθαρό χρόνο σε χαλαρούς ρυθμούς, 14+ χλμ και 750 μέτρα υψομετρική άνοδο.





Περισσότερες φωτογραφίες από το μικρό οδοιπορικό στη Σίφνο εδώ