Βάλια Κάλντα

Αρκουδόρεμα

Το 3ήμερο του 15Αύγουστου, η παρέα των Αλλού Γιαλλού βρέθηκε με καλή παρέα στη Βάλια Κάλντα. Λόγω ζέστης - καλοκαιριού, είπαμε να κάνουμε χαλαρά πράγματα, οπότε αποκλείσαμε διασχίσεις με 20κιλα σακίδια και άλλα διαστροφικά, και αποφασίσαμε να κάνουμε 2 διαδρομές με επιστροφή από τα ίδια.

Την Παρασκευή, με ορμητήριο το καταφύγιο της Βοβούσας (το οποίο και σας προτείνω ανεπιφύλακτα) περάσαμε απέναντι στο Ε6 και κάναμε το Αρκουδόρεμα μέχρι τους καταρράκτες του, μετά από 4 ½ ώρες χαλαρής πορείας, χωρίς πολλές υψομετρικές διαφορές, σε πυνκό δάσος μαυροπεύκης, με μια μόνο απότομη σάρα.

Αν κάποιος θέλει να περπατήσει παραπάνω, μπορεί να κατέβει και στα Σμιξώματα (χαρακτηριστική διασταύρωση 1 ½ ώρα από Βοβούσα). Η επιστροφή έγινε από τα ίδια, με ξεκούραση στη Βοβούσα, φαγητό και τσίπουρα.

Το Σάββατο, έχοντας ελεύθερο το πρωινό, ανεβήκαμε στο διάσελο της Μόρφας, όπου ανεβαίνει μονοπάτι από Βοβούσα (και καταλήγει στη Λαΐστα) και απολαύσαμε τη μοναδική θέα της Γκαμήλας (Τσούκα Ρόσσα) και της Τραπεζίτσας.

Σειρά είχε τώρα η πρόσβαση μας στην καρδιά του Εθνικού Δρυμού από τη Σαλατούρα του Σταυρού. Από τη Βοβούσα πάιρνουμε το πρόσφατα ασφαλτοστρωμένο δρόμο για Περιβόλι και στην πινακίδα για Εθνικό Δρυμό, στρίβουμε δεξιά στο χωματόδρομο.

Ο χωματόδρομος μέχρι τη Σαλατούρα Σταυρού πολύ καλός, από τη διασταύρωση για Καταρράκτες - Κόκκινα Πεύκα μέτριος, στο τέλος κακός (θέλει προσοχή, αν κινείσαι με απλό ΙΧ). Πολύς κόσμος, πολλά πιτσιρίκια, οι περισσότεροι κατευθύνονταν προς τους καταρράκτες (15 -20 λεπτά).

Νιώσαμε τυχεροί που πήγαμε την προηγούμενη (Παρασκευή) και ήμασταν μόνοι μας. Πήραμε τον ίδιο δρόμο προς καταρράκτες, περάσαμε ένα ωραίο γεφυράκι και σε 10 λεπτά, βρίσκουμε διασταύρωση που το μονοπάτι αριστερά και πάνω οδηγεί στις Φλέγκες, ενώ ευθεία οδηγεί στους καταρράκτες. Πήραμε τον ανηφορικό δρόμο, μέσα σε πυκνό δάσος, περάσαμε από δυο πηγές, και οδηγηθήκαμε σε πλάτωμα με νέοκτιστη πηγή και στάνη (1850μ). Η κατεύθυνση μας είναι διαγώνια αριστερά (Πόρτες) όπου μπορούμε να δούμε για πρώτη φορά τις Φλέγκες. Απέναντι δεσπόζει το Αυγό, ενώ ξεχωρίζει και ο Σμόλικας. Κατηφορική πορεία 10 λεπτών και βρισκόμαστε στο σημείο της σημερινής μας διανυκτέρευσης. Υπολογίστε περίπου 2,5 ώρες από την αρχική διασταύρωση.

Αφού στήσαμε, πιάσαμε την κορυφογραμμή της Φλέγκας, και μετά από 20 λεπτά, βρεθήκαμε στην κορυφή της (2157μ). Η θέα αποζημιώνει την όποια κούραση της ημέρας. Τι να πρωτοδεί κανείς! Το Περιστέρι (Λάκμο) και την τεχνητή λίμνη του Αωού; Την κορυφογραμμή του Μαυροβουνίου με τα κεραυνοβολημένα ρόμπολα; Το Μιτσικέλι; Το Αυγό; Την Μηλιά; Τον Σμόλικα,; Την Τραπεζίτσα; Ή την Γκαμήλα; Όπως λέω κάθε φορά σε κάθε κορυφή, κάνουμε μάθημα Γεωγραφίας.

Αφού απολαύσαμε το ηλιοβασίλεμα πίσω από τη Γκαμήλα, η επόμενη εικόνα μας εντυπωσιάζει. Το γεμάτο φεγγάρι από την Ανατολή, που στη συνέχεια, θα χάσει ένα κομμάτι του (λόγω της μερικής έκλειψης), για να το ανακτήσει 2-3 ώρες αργότερα. Η κατασκήνωσή μας ήταν απίστευτα φωτισμένη το βράδυ (δεν χρειαζόσουν καν φακό κεφαλής).

Κυριακή πρωί, ήπιαμε το καφεδάκι μας στις λίμνες και πήραμε το δρόμο της επιστροφής. Κάναμε ένα μικρό tour στα γνωστά Βλαχοχώρια (Περιβόλι, Αβδέλλα), και λόγω πολυκοσμίας αποφασίσαμε να φάμε στο λιγότερο γνωστό, αλλά πολύ συμπαθητικό και με ωραίους βράχινους σχηματισμούς , Σπήλαιο Γρεβενών.

Σίγουρα θα ανανεώσουμε το ραντεβού μας με τη Βάλια Κάλντα για του χρόνου με μια άλλη διαδρομή. Έχει πολύ ψωμί η περιοχή...

Μη ξεχάσω να ευχαριστήσω τα δυο νέα μέλη της παρέας (Χαρούλα και Στέλλα) για την εμπιστοσύνη που μας έδειξαν. Ας προσέχατε κορίτσια...