30+30

Μετά τη χθεσινή βόλτα στο Ποικίλο, μύησης και ξενάγησης των χωματόδρομων της περιοχής στον αδερφό Αποστόλη και αφού ενώσαμε Ποικίλο και Αιγάλεω μέσω της νέας γέφυρας του προαστικού (βγάζοντας τις απαραίτητες αναμνηστικές φωτογραφίες πάνω από την Αθηνών – Κορίνθου), συμφωνήσαμε για νέο ραντεβού με σκοπό κάτι γρήγορο στον Κιθαιρώνα. Μόνη μας ανησυχία ο καιρός. Η διαδρομή μας κυκλική με αφετηρία και τερματισμό τα Βίλλια.

 

Βγαίνουμε από το χωριό και στη Βρύση της Τσιάς παίρνουμε τον ανηφορικό χωματόδρομο. Μετά από 250 μέτρα ήπιας υψομετρικής βγαίνουμε στο πρώτο ψηλό σημείο της διαδρομής (χαρακτηριστικό νταμάρι) με θέα στη γύρω περιοχή (Πατέρας – Κιθαιρώνας – Πάρνηθα).  Τώρα ο χωματόδρομος κατηφορίζει αγκαλιάζοντας το Λεστόρι και γρήγορα βρίσκουμε το εκκλησάκι της Παναγιάς και ακριβώς από κάτω το φαράγγι της Γκούρας που έρχεται και το μονοπάτι μέσα από το χωριό. Συνεχίζουμε απτόητοι, χαιρετούμε τους κηνυγούς και βγαίνουμε στο διάσελο της Κιάφα Μούζα. Μιας και ο καιρός κρατάει και δεν έχουμε κάνει μεγάλη υψομετρική αποφασίζουμε να ανιχνεύσουμε τους χωματόδρομους προς την Κιάφα Φίχθι και να εντοπίσουμε πιθανή διάνοιξη χωματόδρομου προς Πλαταιές. 

Όντας πάνω στο Μονοπάτι 22, προς στιγμήν θα θεωρήσουμε ότι βρήκαμε κάτι, μα η χαρά μας θα κρατήσει για λίγο αφού ναι μεν πρόκειται για νέους χωματόδρομους, εξυπηρετούν δε την εγκατάσταση των πυλώνων υψηλής τάσης. Μάλιστα, οι νέοι χωματόδρομοι μας αποπροσανατόλισαν και δεν βρήκαμε αμέσως αυτόν που κατηφορίζει για 500 μέτρα, γινόμενος μονοπάτι αλλά σβήνει ξαφνικά πριν ενωθεί με αυτόν που έρχεται από τις Πλαταιές (Κόκλα).  Με αυτά και τα άλλα καταφέραμε να κάνουμε άλλα 5 χιλιόμετρα και να παρατείνουμε την παραμονή μας στα ψηλά.

Βουρ στην κατηφόρα (με τις μπάντες), οδηγούμενοι προς Ερυθρές (Κρυεκούκι). Περνάμε από διαδοχικά παλιά λατομεία, η βλάστηση είναι ελάχιστη, μα πιο χαμηλά, θα μπούμε σε εντυπωσιακό πευκοδάσος που θα μας οδηγήσει στην παλιά Εθνική.

Η αποτύπωση της διαδρομής χωρίς τα extra στα ψηλά

Ο χώρος στα δεξιά υπεραρκετός, μικρή ανηφόρα για να βγούμε στο πέρασμα της Κάζας. (Κιάφα Σούρι). Η κατηφόρα (και η χαρά της ταχύτητας) είναι σχετικά μικρή, προσοχή να είμαστε ασφαλείς από τις προσπεράσεις των αυτοκινήτων και στην πρώτη διασταύρωση στρίβουμε δεξιά για Βίλλια. Ίσως η πιο άχαρη ανηφόρα της διαδρομής που θα μας οδηγήσει πίσω στο χωριό.Το εθυμοτυπικό τσιπουράκι, μελέτη επόμενων διαδρομών και επιστροφή.

30 χιλιόμετρα εκ των οποίων 13 (περίπου σε άσφαλτο).

Καθαρός χρόνος 2:36:00, συνολική υψομετρική 700 μέτρα, μέσος όρος 11,5km