Παρ’όλες τις δυσμενείς προβλέψεις για τον καιρό του 3ημέρου, η παρέα (Αποστόλης, Γιώργος, Νατάσσα και υπογράφων) πήρε την απόφαση να ανέβει στην περιοχή του Ασπροποτάμου για Πρωτομαγιά.
Πρώτη διανυκτέρευση στο προαύλειο της μονής της Αγ. Παρασκευής έξω από το Νεραιδοχώρι. Η βραδυνή μπόρα, μας οδήγησε στο εσωτερικό της εκκλησίας. Την επομένη το πρωί, οδήγηση προς Κρανιά, πρωινό καφεδάκι στο χωριό, συλλογή πληροφοριών - κουβεντούλα με τους ντόπιους κατοίκους και εκκίνηση για Σαρακατσάνικα Κονάκια. Στις πλαγιές πάνω από τα 1500 μέτρα, έχει φρέσκο χιονάκι (από τη χθεσινοβραδυνή χιονόπτωση). Ο καιρός α
σταθής, αλλά όχι ικανός να μας προβληματίσει. Εντοπίζουμε δρόμο (που δεν φαίνεται στο αντίστοιχο χάρτη της Ανάβασης) που κυκλώνει τον όγκο της Κάλτσας, από την θέση Κορομηλιές και οδηγεί στα Κρανιώτικα λειβάδια (περιοχή Μπούτζα).
Βρίσκουμε την πιο ομαλή ράχη και ανεβαίνουμε σιγά-σιγά μέχρι να πιάσουμε την κορυφογραμμή, Ο καιρός εναλλάσσεται, βρίσκουμε λίγο χιονάκι, μερικά εύκολα βράχια και καταλήγουμε στο μικρό κολωνάκι στα 2062μ. Μας εντυπωσιάζουν οι σχεδόν αιωρούμενες κορνίζες, έτοιμες να κατρακυλήσουν προς την πλευρά του Παλαιοχωρίου. Επιστροφή από τα ίδια, ο καιρός ανοίγει και αγναντεύουμε το Μερμήγκι (Τζουάνα σύμφωνα με το χάρτη της Ανάβασης), τα Κονάκια και την Κρανιά.
Με την επιστροφή μας, και αφού συναντηθήκαμε με άλλους 2 φίλους μας (Μαρούσο
ς και Πάνος) που μόλις κατέφθασαν από Αθήνα, αναζητούμε νέο σημείο διανυκτέρευσης και αποφασίζουμε να προωθηθούμε στο Γκολέμι, ένα εκτεθειμένο διάσελο, κάτω από την Τριγγία, με φοβερή θέα.
Ο δυνατός αέρας, κατεβάζει απότομα την θερμοκρασία. Η ετοιμασία του φαγητού θα βελτιώσει σαφώς την κατάσταση. Θα κοιμηθούμε μέσα στην εκκλησία (Μεταμόρφωση του Σωτήρα) για μεγαλύτερη προστασία. Ο άνεμος και η βροχή έκαναν party όλο το βράδυ αλλά δε στάθηκαν εμπόδιο στον ύπνο μας. Την επομένη και ενώ ετοιμαζόμασταν για την ανάβαση στην Τριγγία, πετύχαμε 8 φιλόδοξους ορειβάτες από τον σύλλογο Επτάλοφο της Ανατολικής Αττικής που σχεδίαζαν την ίδια ανάβαση, οι οποίοι και θα μας έδειχναν το δρόμο για την κορυφή, μιας και προπορεύονταν. Στο απότομο βράχινο κομμάτι, πάνω ακριβώς από το Γκολέμι, θα εγκαταλείψουν την προσπάθεια τους και θα επιστρέψουν.
Η δική μας ομάδα συνέχισε και πλησίασε την κορυφογραμμή. Λίγα κάθετα βήματα στο χιόνι, με ομίχλη, αλλά η κορυφογραμμή ήταν ξέχιονη και θα μας οδηγούσε στην κορυφή. Όταν άνοιξε ο καιρός, το θέαμα ήταν καταπληκτικό. Μάθημα γεωγραφίας για ακόμα μια φορά, αγναντέψαμε βουνά που κάναμε πρόσφατα (Περιστέρι, Κάλτσα), παλιότερα (Μπουντούρα –Νεράιδα), μελλοντικά σχέδια (Κακαρδίτσα, Μαρόσα, Λουπάτα).
Επιστροφή από τα ίδια στο Γκολέμι συνοδεία ελαφριού χαλαζιού. Σε 30 λεπτά, ο καιρός αλλάζει δραματικά και εμφανίζεται ο ήλιος.
Η παρέα αποφασίζει να κατέβει στο χωριό για εύρεση στέγης και ύπνου και θα περάσει αρκετές ώρες στο πολύ φιλικό και ζεστό καφενείο της Κρανιάς, με τους νοστιμότατους μεζέδες της γλυκύτατης Βαγγελίτσας, συνοδεία τσίπουρου και θα το ξενυχτήσει περιμένοντας να τελειώσει ο τελικός του ποδοσφαίρου. Ο Αποστόλης στο ενδιάμεσο, θα κάνει μια βόλτα πάνω από το χωριό, ψάχνοντας για τη θέση Μπάντα Ούρσα (ή μέρος της Αρκούδας). Ύπνος σε 3η διαφορετική εκκλησία, μέσα στο χωριό αυτή τη φορά.
Κυριακή, τελευταία ημέρα, η ημέρα της χαλάρωσης και του τουρισμού. Επίσκεψη στη μονή του Τιμίου Σταυρού στα Δολιανά, μια εκκλησία με 13 τρούλους χωμένη στο πυκνό
ελατόδασος. Επίσκεψη στην Τζούρτζια (Αγ. Παρασκευή), παρατήρηση και φωτογράφιση του Ασπροποτάμου, αναζήτηση του καταρράκτη Μαντάνι του Δαιμονα, συζήτηση με ντόπιους φιλόδοξους ανθρώπους που αναζητούν και επιδιώκουν την προβολή του τόπου τους. Αναζήτηση της γέφυρας του Χατζηπέτρου στο Νεραιδοχώρι και επιστροφή για φαγητό σε ένα συμπαθέστατο ταβερνάκι στους Καλογήρους, μακριά από την πολυκοσμία των κοντινών τουριστικών χωριών και δρόμο προς τον κάμπο.
Νομίζαμε πως τελειώσαμε με τον Ασπροπόταμο. Αλλά μάλλον έχουμε αφήσει πολλά πίσω...
Πρώτη διανυκτέρευση στο προαύλειο της μονής της Αγ. Παρασκευής έξω από το Νεραιδοχώρι. Η βραδυνή μπόρα, μας οδήγησε στο εσωτερικό της εκκλησίας. Την επομένη το πρωί, οδήγηση προς Κρανιά, πρωινό καφεδάκι στο χωριό, συλλογή πληροφοριών - κουβεντούλα με τους ντόπιους κατοίκους και εκκίνηση για Σαρακατσάνικα Κονάκια. Στις πλαγιές πάνω από τα 1500 μέτρα, έχει φρέσκο χιονάκι (από τη χθεσινοβραδυνή χιονόπτωση). Ο καιρός α
σταθής, αλλά όχι ικανός να μας προβληματίσει. Εντοπίζουμε δρόμο (που δεν φαίνεται στο αντίστοιχο χάρτη της Ανάβασης) που κυκλώνει τον όγκο της Κάλτσας, από την θέση Κορομηλιές και οδηγεί στα Κρανιώτικα λειβάδια (περιοχή Μπούτζα).Βρίσκουμε την πιο ομαλή ράχη και ανεβαίνουμε σιγά-σιγά μέχρι να πιάσουμε την κορυφογραμμή, Ο καιρός εναλλάσσεται, βρίσκουμε λίγο χιονάκι, μερικά εύκολα βράχια και καταλήγουμε στο μικρό κολωνάκι στα 2062μ. Μας εντυπωσιάζουν οι σχεδόν αιωρούμενες κορνίζες, έτοιμες να κατρακυλήσουν προς την πλευρά του Παλαιοχωρίου. Επιστροφή από τα ίδια, ο καιρός ανοίγει και αγναντεύουμε το Μερμήγκι (Τζουάνα σύμφωνα με το χάρτη της Ανάβασης), τα Κονάκια και την Κρανιά.
Με την επιστροφή μας, και αφού συναντηθήκαμε με άλλους 2 φίλους μας (Μαρούσο
ς και Πάνος) που μόλις κατέφθασαν από Αθήνα, αναζητούμε νέο σημείο διανυκτέρευσης και αποφασίζουμε να προωθηθούμε στο Γκολέμι, ένα εκτεθειμένο διάσελο, κάτω από την Τριγγία, με φοβερή θέα.Ο δυνατός αέρας, κατεβάζει απότομα την θερμοκρασία. Η ετοιμασία του φαγητού θα βελτιώσει σαφώς την κατάσταση. Θα κοιμηθούμε μέσα στην εκκλησία (Μεταμόρφωση του Σωτήρα) για μεγαλύτερη προστασία. Ο άνεμος και η βροχή έκαναν party όλο το βράδυ αλλά δε στάθηκαν εμπόδιο στον ύπνο μας. Την επομένη και ενώ ετοιμαζόμασταν για την ανάβαση στην Τριγγία, πετύχαμε 8 φιλόδοξους ορειβάτες από τον σύλλογο Επτάλοφο της Ανατολικής Αττικής που σχεδίαζαν την ίδια ανάβαση, οι οποίοι και θα μας έδειχναν το δρόμο για την κορυφή, μιας και προπορεύονταν. Στο απότομο βράχινο κομμάτι, πάνω ακριβώς από το Γκολέμι, θα εγκαταλείψουν την προσπάθεια τους και θα επιστρέψουν.
Η δική μας ομάδα συνέχισε και πλησίασε την κορυφογραμμή. Λίγα κάθετα βήματα στο χιόνι, με ομίχλη, αλλά η κορυφογραμμή ήταν ξέχιονη και θα μας οδηγούσε στην κορυφή. Όταν άνοιξε ο καιρός, το θέαμα ήταν καταπληκτικό. Μάθημα γεωγραφίας για ακόμα μια φορά, αγναντέψαμε βουνά που κάναμε πρόσφατα (Περιστέρι, Κάλτσα), παλιότερα (Μπουντούρα –Νεράιδα), μελλοντικά σχέδια (Κακαρδίτσα, Μαρόσα, Λουπάτα).Επιστροφή από τα ίδια στο Γκολέμι συνοδεία ελαφριού χαλαζιού. Σε 30 λεπτά, ο καιρός αλλάζει δραματικά και εμφανίζεται ο ήλιος.
Η παρέα αποφασίζει να κατέβει στο χωριό για εύρεση στέγης και ύπνου και θα περάσει αρκετές ώρες στο πολύ φιλικό και ζεστό καφενείο της Κρανιάς, με τους νοστιμότατους μεζέδες της γλυκύτατης Βαγγελίτσας, συνοδεία τσίπουρου και θα το ξενυχτήσει περιμένοντας να τελειώσει ο τελικός του ποδοσφαίρου. Ο Αποστόλης στο ενδιάμεσο, θα κάνει μια βόλτα πάνω από το χωριό, ψάχνοντας για τη θέση Μπάντα Ούρσα (ή μέρος της Αρκούδας). Ύπνος σε 3η διαφορετική εκκλησία, μέσα στο χωριό αυτή τη φορά.Κυριακή, τελευταία ημέρα, η ημέρα της χαλάρωσης και του τουρισμού. Επίσκεψη στη μονή του Τιμίου Σταυρού στα Δολιανά, μια εκκλησία με 13 τρούλους χωμένη στο πυκνό
ελατόδασος. Επίσκεψη στην Τζούρτζια (Αγ. Παρασκευή), παρατήρηση και φωτογράφιση του Ασπροποτάμου, αναζήτηση του καταρράκτη Μαντάνι του Δαιμονα, συζήτηση με ντόπιους φιλόδοξους ανθρώπους που αναζητούν και επιδιώκουν την προβολή του τόπου τους. Αναζήτηση της γέφυρας του Χατζηπέτρου στο Νεραιδοχώρι και επιστροφή για φαγητό σε ένα συμπαθέστατο ταβερνάκι στους Καλογήρους, μακριά από την πολυκοσμία των κοντινών τουριστικών χωριών και δρόμο προς τον κάμπο.Νομίζαμε πως τελειώσαμε με τον Ασπροπόταμο. Αλλά μάλλον έχουμε αφήσει πολλά πίσω...
Περισσότερες φωτογραφίες στο ακόλουθο link:
https://photos.google.com/album/AF1QipP2piAnEM7yjEqBtCb7rbKq6LYHGypgI2N5zjZ7
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου