Πόσες πιθανότητες άραγε να υπάρχουν στην συνάντηση δυο αυτοκινήτων που έχουν ακολουθήσει διαφορετικές πορείες φεύγοντας από Αθήνα για Παύλιανη και να βρεθούν στο πρώτο σημείο διασταύρωσης των δυο διαφορετικών πορειών τους...
Για να μη σας κουράζω, με διαφορά 5 δευτερολέπτων (το πολύ) τα φώτα του Ignis και της Fabia διασταυρώθηκαν στη διχάλα στο Πουρναράκι (έξω από το Μπράλο και το Σκαμνό, πηγαίνοντας προς Οίτη). Θα οδηγούμασταν στην Αγ. Τριάδα έξω από την Καλοσκοπή για την συν-διοργάνωση ποδηλατάδας σε Οίτη και Γκιώνα με τους αγαπημένους μας Προβομάστορες. Λόγω της επικείμενης κακοκαιρίας, τροποποιήθηκε ελαφρώς το πρόγραμμα και αποφασίστηκε να γίνει η μεγάλη διαδρομή το Σάββατο και αναλόγως της όρεξης να πραγματοποιηθεί η μικρή την Κυριακή. Επειδή μας αρέσουν οι διανυκτερεύσεις στην ύπαιθρο, αποφασίσαμε να καταφτάσουμε στο σημείο συνάντησης από την Παρασκευή βράδυ, καταλύοντας στον στεγασμένο εξωτερικό χώρο της εκκλησίας μετά από ελαφρύ δείπνο και ελάχιστο (για τη Χριστίνα) αλκοόλ..
Την επομένη το πρωί κατέφθασε και η πολυάριθμη ομάδα από τους Προβομάστορες και σιγά – σιγά ξεκινήσαμε την πορεία μας. Βγαίνουμε πρώτα στον κεντρικό δρόμο Παύλιανης – Λιδορικίου, όπου κάποιοι ασυνείδητοι εγκατέλειψαν δυο πανέμορφα κουταβάκια, και σε 200 μέτρα φεύγουμε στον χωματόδρομο που ανηφορίζει πάνω από το ξενώνα Vista και κατευθύνεται προς Πυρά Ηρακλέους. Αρκετές στάσεις μέχρι τη διασταύρωση για Πυρά, αφού διευθετήσουμε μικρά προβληματάκια σε ένα ποδήλατο (αλλαγή σαμπρέλας). Ο καιρός είναι πολύ κλειστός, αλλά δε μας χαλάει τη διάθεση. Στη συνέχεια, σχετικά χαλαρή διαδρομή για Καταβόθρα, και μικρή στάση για μια επίσκεψη στην μυστηριώδη σπηλιά που χάνονται τα νερά των πηγών της Οίτης.
Αποφασίζουμε να επεκτείνουμε λίγο την αρχικά σχεδιασμένη διαδρομή με μια μικρή επίσκεψη στις Λειβαδιές, με θέα το βραχώδες Γρεβενό. Η ξαφνική εμφάνιση του ήλιου ευεργετική, στεγνώνοντάς μας από τον ιδρώτα της επίμονης ανηφόρας. Ο καιρός όμως αγριεύει και «αναγκαζόμαστε» να πάρουμε βιαστικά την κατηφόρα για την διασταύρωση του Αγ. Πνεύματος.
Θα παρουσιαστεί άλλο ένα προβληματάκι με ένα ντεραγιέ που ο οδοντίατρος Γιώργος (κάλλιστα θα μπορούσε να είναι και σπεσιαλίστας τεχνικός ποδηλάτων) θα επιλύσει. Έτερο θέμα ο «αφρενάριστος» Κωστής με τα ανύπαρκτα τακάκια φρένων. Ευτυχώς που οι σόλες των παπουτσιών του άντεξαν την τριβή. Η Χριστίνα θα συνειδητοποιήσει αυτό που τη βασάνιζε εδώ και καιρό. Δεν έχει το σωστό μέγεθος ποδηλάτου γιατί δεν την «μετρήσανε» σωστά!!!
Συνεχίζουμε σε πιο απότομη κατηφόρα, κατευθυνόμενοι προς το Αγ. Πνεύμα και νέα στάση. Η ώρα έχει πάει 5 και έχουμε ακόμα αρκετή διαδρομή μπροστά μας. Στο σημείο αυτό βρίσκεται και το πιο απότομο κομμάτι της διαδρομής που προσωπικά θα με κουράσει αρκετά. Πρώτη διασταύρωση που μας πληροφορεί για Κέδρο – Παναγιά. Η πορεία μας είναι δεξιά προς Κέδρο με συνεχόμενα σπαστικά ανεβοκατεβάσματα πάνω σε ράχη. Οι περισσότεροι θα πάρουμε τα ποδήλατα στα χέρια για λίγο. Στην επόμενη διασταύρωση, αγνοούμε τον ανηφορικό τυφλό χωματόδρομο, όπως και το κατηφορικό για Παναγιά και αντίστοιχα στην επόμενη διασταύρωση το κατηφορικό για Πρ. Ηλία. Κοινώς μένουμε ψηλά, με στόχο το σκληρό - φυτεμένο με άπειρες πέτρες χωματόδρομο που τραβερσάρει την ανώνυμη 1804 και καταλήγει λίγο κάτω απο τα Πυρά Ηρακλέους. Μικρές ρυθμίσεις στα προβληματικά ποδήλατα και βουρ για την τελευταία απολαυστική κατηφόρα που θα μας βγάλει στην άσφαλτο και στο base camp.
Και τώρα αρχίζουν τα ωραία. Άναμμα φωτιάς, προετοιμασία του βραδυνού με τον top chef Κωστή, συνοδεία καλού κρασιού, καλής παρέας (με νέες συμμετοχές τον Θανάση από το forum και τον δικό μας Makis) και μετά αναλαμβάνει δράση το κλαρίνο του Γκέκα. Σημειωτέον, ότι η δυνατή βροχή περίμενε το πέρας των εκδηλώσεων για να μας συντροφεύσει μέχρι το ξύπνημα μας, την επομένη.
Και στα στατιστικά μας, η διαδρομή ήταν σχεδόν 47 km και χρειάστηκαν περίπου 4:10:00.
Την επομένη, οι Αλλου Γιαλλού με νέο πρόσωπο τον Makis, κάναμε μια μικρή βόλτα στην ηλιόλουστη Γκιώνα, μέσω Καλοσκοπής – Μνημάτων – Πανουργιά (18,6 km), δοκιμάζοντας τις συνθήκες λάσπης και υψηλές ταχύτητες στην κατηφόρα της Παύλιανης. Θα χαιρετήσω τους φίλους μου που επιστρέφουν στην Αθήνα, παρατείνοντας την παραμονή μου στην περιοχή, επισκεπτόμενος τη γιαγιά στο χωριό, απολαμβάνοντας πολύ ύπνο, την ζεστασιά της ξυλόσομπας αλλά και το πρώτο χιόνι στα Βαρδούσια. Καλό χειμώνα… (?)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου