Το ΠΣΚ που μας πέρασε (27-29 Μαρτίου) ο Αποστόλης και ο Νίκος από τους ΑΛΛΟΥ ΓΙΑΛΛΟΥ συμμετείχαν στην προγραμματισμένη εκδρομή του ΠΟΑ στο Περιστέρι και το Καπ Γκρας (Περιοχή Ασπροποτάμου). Η αναχώρηση έγινε από το πεδίο του Άρεως με άγχος λόγω κυκλοφοριακού, λίγοι και εκλεκτοί οι συμμετέχοντες, αρχηγός ο Γιάννης Δημητράκης, φίλος από το forum του Oreibasia.gr.
Άφιξη στο Χαλίκι πολύ αργά το βράδυ (01:30), διανυκτέρευση στο χαγιάτι της εκκλησίας, ξύπνημα με το άκουσμα των νερών ενός τροφοδότη ποταμού του Αχελώου, πρωινός καφές στη πολύ συμπαθητική ταβέρνα-μπαρ Βερλίγκα και εκκίνηση της πορείας μας στις 8 το πρωί. Χιόνι από τα πρώτα μέτρα, κινούμενοι σε χωματόδρομο. Από τη στιγμή που μπήκαμε στο δάσος το χιόνι δυσκόλεψε τις κινήσεις μας.
Ο Γιάννης με τη Δήμητρα, θα έκαναν ορειβατικό σκι και η αλήθεια είναι ότι τους ζηλεύαμε (δε βούλιαζαν). Μετά από δυο ώρες βρεθήκαμε σε χαρακτηριστική ρεματιά στο τέλος του δασωμένου.
Θα άρχιζε το ανέβασμα στο αλπικό κομμάτι του βουνού με αρκετό χιόνι και κλίση.
Ο Αποστόλης, με τους καλογυγμασμένους του τετρακέφαλους (χα,χα), θα έμπαινε μπροστά για να ανοίγει βήματα, μιας και ο Γιάννης άρχιζε να φεύγει μπροστά και να τσεκάρει το βέλτιστο δρομολόγιο για ασφαλή ανάβαση μας (των πεζοπόρων) στην κορυφή.
Αρκετές κορυφές τριγύρω, αρκετές στάσεις για λιγοστές ανάσες, το θέαμα μοναδικό, ο καιρός υπερβολικά καλός, ούτε ένα σύννεφο, o αέρας δροσερός και ευπρόσδεκτος. Χρειαστήκαμε 6 ώρες για την ανάβαση αλλά το θέαμα μας αποζημίωσε.
Στρογγούλα, Τζουμέρκα, Κακαρδίτσα, Άγραφα στα Νότια, Νεμέρτσικα, Γκαμήλα, Γράμμος, Σμόλικας στα Βόρεια, Τόμαρος στα ΝΔυτικά, Σινιάτσικο, Πιέρια, Όλυμπος στα Ανατολικά.
Γιάννης και Δήμητρα γλύστρησαν στις πλαγιές του Περιστερίου, ενώ εμείς χωνόμασταν αρκετά στο ήδη σουπιασμένο χιόνι. Απίστετα χρώματα του ουρανού με
λίγα σύννεφα, εντυπωσιαστήκαμε από το φαινόμενο της άλω και επιστρέψαμε από τα ίδια με το τελευταίο φως . Ο Χρήστος (ιδιοκτήτης και μοναδικός κάτοικος του χωριού αυτη την εποχή, μαζί με την μητέρα του) μας ετοίμασε ωραίους μεζέδες (ο τραχανάς κέρδισε τις εντυπώσεις) και μας αποζημίωσε για το 10ωρο περπάτημα.
Την επομένη και αφού είχαμε χάσει μια ώρα από την αλλαγή της ώρας, ξεκινήσαμε για την Πολυθέα με σκοπό μια ανάβαση στο Καπ Γκρας (απωθημένο του Αποστόλη).
Μια κατολίσθηση και το μονοπάτι – δρόμος μας μπέρδεψε, με αποτέλεσμα να περιπλανηθούμε σε απότομες δασωμένες πλαγιές με άπειρο χιόνι και τελικά να εγκαταλείψουμε άδοξα τον στόχο μας, με επιστροφή στο χωριό, συντροφιά με ένα καλό γεύμα, και επιστροφή στην Αθήνα, αργά το βράδυ της Κυριακής, αφού πρώτα κάναμε δυο καλές στάσεις, μια στη Μονή Αγίας Παρασκευής, πριν το Νεραιδοχώρι, με χάζεμα των γύρω κορυφών (Αυγό, Μαρόσα, Λουπάτα) και τη δεύτερη στο γεφύρι της Παλιοκαρυάς με τον επιβλητικό καταρράκτη του ρέματος της Γκρόπας.
Εν τέλει, πήραμε μια γεύση από Ασπροπόταμο και ίσως σύντομα να επαναλάβουμε το ταξίδι μας για άλλα βουνά της περιοχής...
Άφιξη στο Χαλίκι πολύ αργά το βράδυ (01:30), διανυκτέρευση στο χαγιάτι της εκκλησίας, ξύπνημα με το άκουσμα των νερών ενός τροφοδότη ποταμού του Αχελώου, πρωινός καφές στη πολύ συμπαθητική ταβέρνα-μπαρ Βερλίγκα και εκκίνηση της πορείας μας στις 8 το πρωί. Χιόνι από τα πρώτα μέτρα, κινούμενοι σε χωματόδρομο. Από τη στιγμή που μπήκαμε στο δάσος το χιόνι δυσκόλεψε τις κινήσεις μας.
Ο Γιάννης με τη Δήμητρα, θα έκαναν ορειβατικό σκι και η αλήθεια είναι ότι τους ζηλεύαμε (δε βούλιαζαν). Μετά από δυο ώρες βρεθήκαμε σε χαρακτηριστική ρεματιά στο τέλος του δασωμένου.
Θα άρχιζε το ανέβασμα στο αλπικό κομμάτι του βουνού με αρκετό χιόνι και κλίση.
Ο Αποστόλης, με τους καλογυγμασμένους του τετρακέφαλους (χα,χα), θα έμπαινε μπροστά για να ανοίγει βήματα, μιας και ο Γιάννης άρχιζε να φεύγει μπροστά και να τσεκάρει το βέλτιστο δρομολόγιο για ασφαλή ανάβαση μας (των πεζοπόρων) στην κορυφή.
Αρκετές κορυφές τριγύρω, αρκετές στάσεις για λιγοστές ανάσες, το θέαμα μοναδικό, ο καιρός υπερβολικά καλός, ούτε ένα σύννεφο, o αέρας δροσερός και ευπρόσδεκτος. Χρειαστήκαμε 6 ώρες για την ανάβαση αλλά το θέαμα μας αποζημίωσε.
Στρογγούλα, Τζουμέρκα, Κακαρδίτσα, Άγραφα στα Νότια, Νεμέρτσικα, Γκαμήλα, Γράμμος, Σμόλικας στα Βόρεια, Τόμαρος στα ΝΔυτικά, Σινιάτσικο, Πιέρια, Όλυμπος στα Ανατολικά.
Γιάννης και Δήμητρα γλύστρησαν στις πλαγιές του Περιστερίου, ενώ εμείς χωνόμασταν αρκετά στο ήδη σουπιασμένο χιόνι. Απίστετα χρώματα του ουρανού με
λίγα σύννεφα, εντυπωσιαστήκαμε από το φαινόμενο της άλω και επιστρέψαμε από τα ίδια με το τελευταίο φως . Ο Χρήστος (ιδιοκτήτης και μοναδικός κάτοικος του χωριού αυτη την εποχή, μαζί με την μητέρα του) μας ετοίμασε ωραίους μεζέδες (ο τραχανάς κέρδισε τις εντυπώσεις) και μας αποζημίωσε για το 10ωρο περπάτημα.Την επομένη και αφού είχαμε χάσει μια ώρα από την αλλαγή της ώρας, ξεκινήσαμε για την Πολυθέα με σκοπό μια ανάβαση στο Καπ Γκρας (απωθημένο του Αποστόλη).
Μια κατολίσθηση και το μονοπάτι – δρόμος μας μπέρδεψε, με αποτέλεσμα να περιπλανηθούμε σε απότομες δασωμένες πλαγιές με άπειρο χιόνι και τελικά να εγκαταλείψουμε άδοξα τον στόχο μας, με επιστροφή στο χωριό, συντροφιά με ένα καλό γεύμα, και επιστροφή στην Αθήνα, αργά το βράδυ της Κυριακής, αφού πρώτα κάναμε δυο καλές στάσεις, μια στη Μονή Αγίας Παρασκευής, πριν το Νεραιδοχώρι, με χάζεμα των γύρω κορυφών (Αυγό, Μαρόσα, Λουπάτα) και τη δεύτερη στο γεφύρι της Παλιοκαρυάς με τον επιβλητικό καταρράκτη του ρέματος της Γκρόπας.
Εν τέλει, πήραμε μια γεύση από Ασπροπόταμο και ίσως σύντομα να επαναλάβουμε το ταξίδι μας για άλλα βουνά της περιοχής...
Και μια ερώτηση Γεωγραφίας:
Ποιό από τα παρακάτω ποτάμια, πηγάζει από το όρος Περιστέρι (Λάκμος)
α) Αχελώος η Ασπροπόταμος
β) Άραχθος
γ) Πηνειός
δ) Όλα τα παραπάνω
Περισσότερες φωτογραφίες:
https://photos.google.com/album/AF1QipM_p-ogu74Wzsay6tZ-5Fu6Cd6L1mYTeiT17h7Z
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου