Γεράνεια

Η παλιοπαρέα επιτέλους μαζεύτηκε και αποφάσισε να κάνει μια χαλαρή πορεία. Έμενε μόνο να αποφασίσουμε το βουνό. Η ανάβαση μας θα γινόταν το Σάββατο (21/2), αφού οι μετεωρολόγοι προέβλεπαν κακοκαιρία για την Κυριακή (τρομάρα τους). Αφού πρώτα είχαμε απορρίψει Ολίγυρτους, Ζαγαράδες και άλλες ωραίες ιδέες του Αποστόλη, αποφασίσαμε να επισκεφτούμε τα γειτονικά Γεράνεια.
Συνάντηση στον Αγ. Αντώνη (Μετρό) για πρωινό καφεδάκι, επίσκεψη στην ΠΕΤΡΟΛΑ για «τράμπα» αυτοκινήτων και από κει ντουγρού για Αγ. Θεοδώρους. Με κάποιες ερωτήσεις σε ντόπιους βρίσκουμε το σωστό δρόμο προς Ντάρτιζα όπου θα ήταν και η εκκίνηση της πορείας μας. Το αγρίμι που λέγεται IGNIS κατάπιε όσα νεροφαγώματα βρήκε στο διάβα του, αποδεικνύοντας πως ένα σεμνό και ταπεινό Suzuki μπορεί να ξεπερνάει εμπόδια που δεν φαντάζονται άσχετοι νεο-Αθηναίοι με τα υπερπολυτελή SUV τους.

Κλασσικά ξεκινήσαμε από λάθος μονοπάτι, παρόλο που είδαμε το χαρακτηριστικό εικονοστάσι, αλλά η ρεματιά ήταν τόσο κοντά που δεν επέτρεπε το μοιραίο λάθος. Συναντήσαμε 3 ποτίστρες, μια εξ αυτών παγωμένη, ελάχιστο χιόνι μέχρι το χαρακτηριστικότατο διάσελο Τρεις Πόρτες. Λίγο πριν το διάσελο, αναλαμβάνει δράση ο λατρεμένος μας Αποστόλης και μας παρασύρει (ευτυχώς μόνο για λίγες εκατοντάδες μέτρα) σε πορεία κατευθείαν προς την κορυφή. Μετά και την παρέμβαση των ψυχραιμοτέρων και της φωνής της λογικής, πείθεται να ακολουθήσουμε μια πιο λογική πορεία (και με σημάδια) τραβερσάροντας το βουνό με βόρεια κατεύθυνση και ελπίζοντας να έχουμε σύντομα οπτική επαφή με την κεραία του ΟΤΕ.

Τα σημάδια χάνονται μυστηριωδώς(!) λίγο μετά και η ομάδα όλο χαρά, πρέπει να ακολουθησει μια δική της πορεία, πλεον κάθετα στο δάσος για να βγει στην κορυφογραμμή. Το πεδίο θυμίζει κάτι από Subra στο Μαυροβούνιο, αλλά δεν μας πτοεί τίποτα. Περιέργως, θα βγούμε σε λάθος ράχη (γιατί άραγε;;). Άλλα είκοσι λεπτά για την κορυφή. Ο καιρός είναι τόσο καλός και καθαρός που δεν μας δίνει την δυνατότητα να χαθούμε και άλλο. Είμαστε πλεόν στην κορυφογραμμή. Η θέα μαγευτική προς τον Σαρωνικό και τον Κορινθιακό. Αναγνώριση κορυφών, αναζήτηση του Ολύμπου και άλλα γραφικά Άλλα δεκαπέντε λεπτά για να συναντήσουμε το κολωνάκι της κορυφής.

Κολατσιό και επιστροφή από τα ίδια. Κάθετη κατάβαση από το ύψος της κεραίας, ευθεία κάτω στη ρεματιά, βγαίνουμε στο δρόμο, μετά από δυο στροφές η πηγή Γκούρα και απο κει, ελαφρώς ανηφορικά για το διάσελο Τρεις Πόρτες. Στην επιστροφή δοκιμάσαμε κάποια γιδόστρατα κυρίως στη δεξιά μεριά της ρεματιάς που μας έβγαλαν στο σημείο εκκίνησης. Κάποιες κόκκινες κορδέλες μας προβλημάτισαν, μιας και δεν ξέραμε αν τις τοποθέτησαν ορειβάτες ή κάποιοι ανήσυχοι (!) τζιπάδες.

Χαλαρή πορεία 5 ½ ωρών, σε ένα βουνό πολύ κοντά στην Αθήνα.
Στην επιστροφή εκπληρώσαμε το τάμα που είχαμε κάνει μετά το Νεπάλ για γεύμα στην γνωστή αλυσίδα σουβλακερί «Πίτα του Παππού». Βοήθεια μας.

https://photos.google.com/album/AF1QipMGnnG7-hpskbOb_ZRg5J4k39T-bnjJVGCUEkU8