Μιας και η παραμονή μου εδώ στην ξενιτιά θα διαρκέσει αρκετούς μήνες, σε συνδυασμό με την αγάπη μου για το βουνό, θα παραθέτω κατά καιρούς τις διάφορες βόλτες μου στην ευρύτερη περιοχή της λίμνης του Como.
Λίγα γεωγραφικά στοιχεία για την περιοχή. Η λίμνη του Como ουσιαστικά είναι ένα ανάποδο Υ στην βόρειοδυτική άκρη της ατελείωτης πεδιάδας της Λομβαρδίας. Τα βουνά που την περιτριγυρίζουν είναι στην πλειοψηφία τους ομαλά χωρίς απότομες εξάρ
σεις – κόψεις με μέγιστο ύψος τα 1700 μέτρα (νότιο τμήμα). Όσο όμως κατευθυνόμαστε στο Βορρά (Alto Lago di Como) και στα σύνορα με την Ελβετία, το τοπίο αλλάζει δραματικά με οροσειρές που ξεπερνούν τα 2000 μέτρα. Το ίδιο ισχύει και στα ανατολικά της λίμνης, όπου η οροσειρά της Grigna, κόβει την ανάσα με την ομοιότητα της με τους Δολομίτες. Δυτικά συνορεύει με την επίσης γραφική λίμνη του Lugano, που το μεγαλύτερο μέρος ανήκει στην Ελβετία.
σεις – κόψεις με μέγιστο ύψος τα 1700 μέτρα (νότιο τμήμα). Όσο όμως κατευθυνόμαστε στο Βορρά (Alto Lago di Como) και στα σύνορα με την Ελβετία, το τοπίο αλλάζει δραματικά με οροσειρές που ξεπερνούν τα 2000 μέτρα. Το ίδιο ισχύει και στα ανατολικά της λίμνης, όπου η οροσειρά της Grigna, κόβει την ανάσα με την ομοιότητα της με τους Δολομίτες. Δυτικά συνορεύει με την επίσης γραφική λίμνη του Lugano, που το μεγαλύτερο μέρος ανήκει στην Ελβετία. Οι δυο κύριες πόλεις βρίσκονται στα δυο κάτω άκρα του ανάποδου Υ, το Como και το Lecco. Περιμετρικά αυτής βρίσκονται αρκετά γραφικά χωριά και κάποια γνωστά τουριστικά θέρετρα, όπως το Belaggio, Menaggio, Tremezzo, κτλ.
Η ανάβαση ξεκινάει από το Brunate, το χαρακτηριστικό λόφο πάνω από τη 
λίμνη του Κόμο. Ο πιο εύκολος τρόπος για να βρεθείτε στο εν λόγω λόφο είναι να πάρετε τον οδοντωτό (funicular) από την πόλη του Κόμο (4,5 € το εισιτήριο μετ’επιστροφής). Από το σταθμό του οδοντωτού, ακολουθούμε τις ενδεικτικές πινακίδες για τον φάρο του Volta, από πλακόστρωτο ανηφορικό μονοπάτι (παλιό μουλαρόδρομο) που κόβει τον στενό ασφαλτόδρομο.
Στην πλατεία του San Maurizio (πολύ κοντά στο φάρο), κατευθυνόμαστε αντίθετα στο φάρο και ακολουθώντας την άσφαλτο για 10 λεπτά, οδηγούμαστε σε μεγάλο parking με εκκλησία και υπέροχη θέα στη λίμνη. Από αυτό το σημείο, το χιόνι είναι περισσότερο και στα σκ
ιερά σημεία κάνει την εμφάνισή του και ο πάγος. Σε λίγο θα βρούμε ενημερωτική πινακίδα που μας πληροφορεί για 2 καταφύγια που θα βρούμε στο δρόμο μας πριν την κορυφή (Baita Bondello, Baita Boletto). Όλη η πορεία μέχρι την τελική κόντρα της κορυφής πραγματοποιείται σε δασικό δρόμο.
λίμνη του Κόμο. Ο πιο εύκολος τρόπος για να βρεθείτε στο εν λόγω λόφο είναι να πάρετε τον οδοντωτό (funicular) από την πόλη του Κόμο (4,5 € το εισιτήριο μετ’επιστροφής). Από το σταθμό του οδοντωτού, ακολουθούμε τις ενδεικτικές πινακίδες για τον φάρο του Volta, από πλακόστρωτο ανηφορικό μονοπάτι (παλιό μουλαρόδρομο) που κόβει τον στενό ασφαλτόδρομο.
ιερά σημεία κάνει την εμφάνισή του και ο πάγος. Σε λίγο θα βρούμε ενημερωτική πινακίδα που μας πληροφορεί για 2 καταφύγια που θα βρούμε στο δρόμο μας πριν την κορυφή (Baita Bondello, Baita Boletto). Όλη η πορεία μέχρι την τελική κόντρα της κορυφής πραγματοποιείται σε δασικό δρόμο. Η θέα από την κορυφή απερίγραπτη. Μεγάλο μέρος της λίμνης στα πόδια σου, σχεδόν όλες οι Ελβετικές Άλπεις στα Ανατολικά (με το Monte Rosa να ξεχωρίζει), πολλά άγνωστα βουνά στο Βορρά (που θα πάει, θα τα μάθω), και σχέδια για επόμενες εξορμήσεις.
Με ενυπωσίασαν ο κόσμος που περπατάει στο βουνό (από μικρά παιδιά, μέχρι ηλικιωμένοι), τα δυο ανεμόπτερα που πέταγαν ξυστά πάνω από τα κεφάλια μας και τα ανεξάντλητα μονοπάτια της περιοχής। Συνολική πορεία από το Brunate στην κορυφή και επιστροφή: 3 ώρες. Υψομετρική διαφορά: 600 μέτρα
Monte Bisbino (1325μ)
Η διαδρομή ξεκινάει από το χωριό Rovenna, που βρίσκεται πάνω από το γραφικό
και πολυσύχναστο Cernobbio. Αφήνουμε το αυτοκίνητο στο δημοτικό parking και ψάχνουμε την αρχή του μονοπατιού. Οι καταπιστικότατες πινακίδες δε μας αφήνουν πολλά περιθώρια για να χαθούμε και αφού βρούμε το δρόμο Via Segantini, πιάνουμε το πλακόστρωτο μονοπάτι-μουλαρόδρομο. Θα κάνουμε ένα μικρό λαθάκι αλλά θα επιστέψουμε γρήγορα στον ίσιο δρόμο. (δε θα το έλεγα). Επίμονη κόντρα και πολλά στριφογυρίσματα, και ένα απέραντο καστανόδασος, θα περάσουμε από εξοχικές κατοικίες με τρελή θέα στη λίμνη, διασταυρώσεις για να καταλήξουμε στην αγροικία της M
adorna (850 μέτρα). Από κει θα πάρουμε για λίγο τον στενό ασφαλτόδρομο, μέχρι να βρούμε νέα πινακίδα για τον προορισμό μας. Από δω ξεκινάει το χιόνι. Η χιονόπτωση των προηγούμενων ημερών θα μας βοηθήσει μιας και έχει δημιουργηθεί ένα ικανό στρώμα μαλακού χιονιού πάνω σε ένα λεπτότερο παγωμένου. Η κλίση επίμονη, θα περάσουμε από το εκκλησάκι του San Carlo και πλεον σε αρκετά χιονισμένο τοπίο, θα κάνουμε τα τελευταία 200 μέτρα υψομετρικής για να βρούμε την κορυφή του βουνού φυτεμένη με διάφορες κεραίες και ένα καταφύγιο με μικρό εκκλησάκι. 
Η διαδρομή ξεκινάει από το χωριό Rovenna, που βρίσκεται πάνω από το γραφικό
και πολυσύχναστο Cernobbio. Αφήνουμε το αυτοκίνητο στο δημοτικό parking και ψάχνουμε την αρχή του μονοπατιού. Οι καταπιστικότατες πινακίδες δε μας αφήνουν πολλά περιθώρια για να χαθούμε και αφού βρούμε το δρόμο Via Segantini, πιάνουμε το πλακόστρωτο μονοπάτι-μουλαρόδρομο. Θα κάνουμε ένα μικρό λαθάκι αλλά θα επιστέψουμε γρήγορα στον ίσιο δρόμο. (δε θα το έλεγα). Επίμονη κόντρα και πολλά στριφογυρίσματα, και ένα απέραντο καστανόδασος, θα περάσουμε από εξοχικές κατοικίες με τρελή θέα στη λίμνη, διασταυρώσεις για να καταλήξουμε στην αγροικία της M
adorna (850 μέτρα). Από κει θα πάρουμε για λίγο τον στενό ασφαλτόδρομο, μέχρι να βρούμε νέα πινακίδα για τον προορισμό μας. Από δω ξεκινάει το χιόνι. Η χιονόπτωση των προηγούμενων ημερών θα μας βοηθήσει μιας και έχει δημιουργηθεί ένα ικανό στρώμα μαλακού χιονιού πάνω σε ένα λεπτότερο παγωμένου. Η κλίση επίμονη, θα περάσουμε από το εκκλησάκι του San Carlo και πλεον σε αρκετά χιονισμένο τοπίο, θα κάνουμε τα τελευταία 200 μέτρα υψομετρικής για να βρούμε την κορυφή του βουνού φυτεμένη με διάφορες κεραίες και ένα καταφύγιο με μικρό εκκλησάκι. 
Θα είναι ίσως η πρώτη φορά που με καθαρό καιρό δε θα έχουμε 360 μοίρες οπτικής θέας μιας τα δέντρα και οι κεραίες, αλλά και το μισό μέτρο χιόνι μας κρύβουν το Βορρά। Θα αναζητήσουμε τον ιδιοκτήτη του καταφυγίου και θα μας εξηγήσει ότι το καταφύγιο είναι κλειστό για το λόγο ότι το πάτωμα του έχει πλημμυρίσει λόγω του μεγάλου όγκου
χιονιού στην οροφή. Παρ όλα αυτά θα
μας φτιάξει ενα cappuccino που θα τον απολαύσουμε με θέα το Brunate και το Como, με αρκετά θολή ατμόσφαιρα. Μελετάμε τις γύρω κορυφές για επόμενες εξορμήσεις και κατεβαίνουμε αρκετά γρήγορα από τα ίδια. Συνολική διάρκεια πορείας: 5 ώρες. Υψομετρική διαφορά 900 μέτρα
μας φτιάξει ενα cappuccino που θα τον απολαύσουμε με θέα το Brunate και το Como, με αρκετά θολή ατμόσφαιρα. Μελετάμε τις γύρω κορυφές για επόμενες εξορμήσεις και κατεβαίνουμε αρκετά γρήγορα από τα ίδια. Συνολική διάρκεια πορείας: 5 ώρες. Υψομετρική διαφορά 900 μέτρα Περπατώντας γύρω από το Torno
Έχει προηγηθεί η χθεσινή επίπονη ανάβαση στο Bisbino. Θα προτιμηθεί χαλαρό περπάτημα γύρω από το γραφικότατο Torno, συμβουλευόμενος πάντα τον πολύτιμο οδηγό για διαδρομές γύρω από τη λίμνη του Como. Ακολουθούμε τις οδηγίες, μετά το βενζινάδικο, παρκάρουμε σε μικρή πλατεία και ξεκινάμε. Ακολουθούμε ταμπέλες που αναφέρουν Strada Regia αλλά πολύ σύντομα θα καταλάβουμε πως δε μας οδηγούν στον επιθυμητό προορσμό
. Παρόλα αυτά θα μας χαρίσουν 1-2 καλά πλάνα και αντίστοιχες φωτογραφίες του Torno από ψηλά. Επιστροφή και περιπλάνηση στα σοκάκια του χωριού για ανεύρεση σημαδιών. Αναγκάζομαι και βγάζω τον χάρτη για να καταλάβω που ξεκινά το μονοπάτι. Λίγο πριν βγούμε ξανά στον κεντρικό δρόμο, βλέπω το σημάδι για τη Piazzaga. Πλακόστρωτο μονοπάτι με απερίγραπτη θέα στη λίμνη, περνάμε από αρκκετά εγκατελειμένα πέτρινα σπίτια, μια πολύ γραφική τοξοειδής πύλη και πρώτη στάση στο γεφυράκι με χαρακτηριστικό μικρό εκκλησάκι αφιερωμένο στην Παναγία. Πινακίδα μας ενημερώνει για άλλο αξιοθέατο (γρανιτένιος τύμβος). Δε θα αντισταθούμε. Επιστροφή στο γεφυράκι και πλέον στο ανηφορικό μονοπάτι για τη Piazzaga.
Αρχίζει το χιόνι, πάλι υπάρχουν παγωμένα κομμάτια, πιάνουμε τον δρόμο, αλλού λασπωμένος, αλλού χιονισμένος. Είμαστε περίπου στα 600 μέτρα και κατευθυνόμαστε σ
το Montepiatto. Ωραίο χωριό, χτισμένο περιμετρικά του ομώνυμου λόφου, που στην κορυφή του υπάρχει εκκλησία. Απερίγραπτη θέα προς το βόρειο κομμάτι της λίμνης, ατενίζουμε τη χθεσινή μας πορεία που φαίνεται αρκετά απότομη, τελευταίο αξιοθέατο της πορείας μας το Pietra Pendula (ένα βράχινο μνημείο με περίεργο σχήμα)।
. Παρόλα αυτά θα μας χαρίσουν 1-2 καλά πλάνα και αντίστοιχες φωτογραφίες του Torno από ψηλά. Επιστροφή και περιπλάνηση στα σοκάκια του χωριού για ανεύρεση σημαδιών. Αναγκάζομαι και βγάζω τον χάρτη για να καταλάβω που ξεκινά το μονοπάτι. Λίγο πριν βγούμε ξανά στον κεντρικό δρόμο, βλέπω το σημάδι για τη Piazzaga. Πλακόστρωτο μονοπάτι με απερίγραπτη θέα στη λίμνη, περνάμε από αρκκετά εγκατελειμένα πέτρινα σπίτια, μια πολύ γραφική τοξοειδής πύλη και πρώτη στάση στο γεφυράκι με χαρακτηριστικό μικρό εκκλησάκι αφιερωμένο στην Παναγία. Πινακίδα μας ενημερώνει για άλλο αξιοθέατο (γρανιτένιος τύμβος). Δε θα αντισταθούμε. Επιστροφή στο γεφυράκι και πλέον στο ανηφορικό μονοπάτι για τη Piazzaga.Αρχίζει το χιόνι, πάλι υπάρχουν παγωμένα κομμάτια, πιάνουμε τον δρόμο, αλλού λασπωμένος, αλλού χιονισμένος. Είμαστε περίπου στα 600 μέτρα και κατευθυνόμαστε σ
το Montepiatto. Ωραίο χωριό, χτισμένο περιμετρικά του ομώνυμου λόφου, που στην κορυφή του υπάρχει εκκλησία. Απερίγραπτη θέα προς το βόρειο κομμάτι της λίμνης, ατενίζουμε τη χθεσινή μας πορεία που φαίνεται αρκετά απότομη, τελευταίο αξιοθέατο της πορείας μας το Pietra Pendula (ένα βράχινο μνημείο με περίεργο σχήμα)। Έχοντας μελετήσει το χάρτη θέλαμε να μην επιστρέψουμε από τα ίδια. Απο την κορυφή του λόγου φύγαμε με ένα ζευγάρι Ιταλών και για να σιγουρευτούμε τους ρωτήσαμε 
αν γνώριζαν την εναλλακτική πορεία επιστροφής. Εκείνοι θα μας προτείνουν τον ίδιο δρόμο επιστροφής, αλλά θα τους αγνοήσουμε και θα εμπιστευτούμε την κρίση και το χάρτη μας. Θα πάρουμε το πανεμορφο κατηφορικό μονοπάτι, δικαιωμένοι για την επιλογή μας, θα διασταυρωθούμε με αρκετούς ανθρώπους και θα συνομιλήοσυμε με συμπαθέστατο ζευγάρι ηλικιωμένων, που ο άνδρας προσπαθεί να πείσει τη γυναίκα του να περπατήσουν λίγο ακόμα (από τα ελάχιστα που καταλάβαμε), και θα καταλήξουμε πια στο σημείο εκκίνησης μετά από περίπου 4 ώρες χαλαρού περπατήματος.
Μακάρι να υπήρχαν αντίστοιχα μονοπάτια (τόσο καθαρά, προσεγμένα, και παραδοσιακά) και στην Ελλάδα।
αν γνώριζαν την εναλλακτική πορεία επιστροφής. Εκείνοι θα μας προτείνουν τον ίδιο δρόμο επιστροφής, αλλά θα τους αγνοήσουμε και θα εμπιστευτούμε την κρίση και το χάρτη μας. Θα πάρουμε το πανεμορφο κατηφορικό μονοπάτι, δικαιωμένοι για την επιλογή μας, θα διασταυρωθούμε με αρκετούς ανθρώπους και θα συνομιλήοσυμε με συμπαθέστατο ζευγάρι ηλικιωμένων, που ο άνδρας προσπαθεί να πείσει τη γυναίκα του να περπατήσουν λίγο ακόμα (από τα ελάχιστα που καταλάβαμε), και θα καταλήξουμε πια στο σημείο εκκίνησης μετά από περίπου 4 ώρες χαλαρού περπατήματος. Μακάρι να υπήρχαν αντίστοιχα μονοπάτια (τόσο καθαρά, προσεγμένα, και παραδοσιακά) και στην Ελλάδα।
Monte Grona (1.736m)
Νέος προορισμός - στόχος το Monte Grona. Βρίσκεται ανατολικά της λίμνης του Como, λίγο πιο πάνω από το δρόμο που οδηγεί στο Lugano και για την ακρίβεια πάνω από το τουριστικό θέρετρο Menaggio. Οδηγώντας από το Como για το Menaggio, μπαίνοντας στο χωριό ακολουθούμε την πινακίδα για το Plesio. Πριν από το Plesio, θα περάσουμε από άλλα δυο χωριά (Logo, Ligomeno) για να καταλήξουμε στη Breglia.
Νέος προορισμός - στόχος το Monte Grona. Βρίσκεται ανατολικά της λίμνης του Como, λίγο πιο πάνω από το δρόμο που οδηγεί στο Lugano και για την ακρίβεια πάνω από το τουριστικό θέρετρο Menaggio. Οδηγώντας από το Como για το Menaggio, μπαίνοντας στο χωριό ακολουθούμε την πινακίδα για το Plesio. Πριν από το Plesio, θα περάσουμε από άλλα δυο χωριά (Logo, Ligomeno) για να καταλήξουμε στη Breglia.
Παρκάρουμε απέναντι από το νεκροταφείο (παρόλες τις παραινέσεις του συνοδοιπόρου-συναδέλφου μου για να παρκάρουμε πιο πάνω) και παίρνουμε τον ασφαλτόδτρομο με ενδεικτική πινακίδα για το καταφύγιο του Menaggio. Σε 50 μέτρα βλέπουμε πινακίδα (ασπρη-κόκκινη) να μας οδηγεί σε χαρακτηριστικό μονοπάτι που κόβει τον ασφαλτόδρομο 2 φορές. Στο σημείο που θα βρούμε συρματόσκοινο με βαγονέτο (είναι ο τρόπος μεταφοράς των προμηθειών στο καταφύγιο, θα αγνοήσουμε φαρδύ μονοπάτι – χωματόδρομο και θα κινηθούμε δεξιά στον ασφαλτόδρομο για περίπου 200 μέτρα.
Νέο σημάδι θα μας οδηγήσει σε μια σειρά αγροικιών – εξοχικών με ανεπανά
ληπτη θέα προς τη λίμνη του Como. Θα βγούμε για τελευταία φορά σε ασφαλτόδρομο που θα μας φέρει σε κιόσκι με βρύση και πληροφορίες για το καταφύγιο και τις διαδρομές της Grona. Η ανηφόρα συνεχίζεται και ο καιρός δείχνει να κλείνει. Βγαίνουμε σε μεγάλο πλάτωμα (parking), όπου είναι το τελευταίο σημείο που μπορεί να φτάσει αυτοκίνητο (το καλοκαίρι) και παίρνουμε την τελική ανηφόρα για το καταφύγιο.
Θα επιλέξουμε το δεξί παρακλάδι του μονοπατιού (sentiero alto), το οποίο έχει λίγο μεγαλύτερη κλίση, αλλά προσφέρει καλύτερη θέα. Λίγες ψιχάλες δεν είναι αρκετές για να μας αποτρέψουν από την τελική προσπάθεια. Σε λίγο θα αντικρύσουμε το καταφύγιο. Ώρα τώρα διακρίνουμε τη βράχινη θέα της Grona. Θυμίζει έντονα το Αρτεμίσιο. Συνάντηση με 2-3 ακόμη πεζοπόρους. Χωρίς να το πολυκαταλάβουμε βρισκόμαστε σχεδόν στο ύψος το
υ καταφυγίου αλλά πρέπει να τραβερσάρουμε όλη την πλαγιά, η οποία σε κάποια σημεία έχει χιονούρες. Περνάμε το πρώτο εμπόδιο, στο επόμενο υπάρχει προστατευτική αλυσίδα. Τελικά θα βρούμε μόνο ένα πονηρό πέρασμα (ψιλοπαγωμένο), το οποίο θέλει επίσης προσοχή μετά από έντονη χιονόπτωση για χιονοστιβάδες, όπως μάθαμε. Είμαστε στο καταφύγιο (1385μ) και δεν αντιστεκόμαστε στον πειρασμό ενός cappuccino.
Η εξυπηρετικότατη και πρόσχαρη γυναίκα που μας υποδέχεται μας εξηγεί πως δεν έχουν μηχανή και θα αρκεστούμε σε ένα cafe latte (ας είναι). Ο καιρός κλείνει επικύνδυνα. Μαθαίνουμε για τις επιλογές μας από δω και πάνω. Έχουμε και λέμε. Direttissima ή direct ανάβαση στην κορυφή (1 ώρα), normale (λίγο πιο γλυκειά ανάβαση στην κορ
υφή, 1ώρα και 15 λεπτά) και για κερασάκι στην τούρτα μια via ferrata (Del Centenario). Το χιόνι, ο κακός καιρός, αλλά πάνω από όλα η έλλειψη εξοπλισμού μας κόβουν την όρεξη. Ακόμη και η επιλογή ενός πανοραμικού σημείου 15 λεπτά από το καταφύγιο (Pizzo Coppa) με θέα στις 3 λίμνες (Como, Lugano, Piano) θα εγκαταλειφθεί. Πλέον πιάνουμε κουβέντα με τους ευγενέστατους ιδιοκτήτες του καταφυγίου (Sonia και Dario), συλλέγουμε πληροφορίες για άλλα κοντινά βουνά (Bregagno), πότε είναι ανοικτό το καταφύγιο, πόσο κοστίζει η διανυκτέρευση και υποσχόμαστε να επιστρέψουμε όταν θα έχουν φύγει τα χιόνια. Η επιστροφή μας θα είναι γρήγορη, συνοδεία ψιλόβροχου. Όταν θα φτάσουμε στη Breglia, η Grona θα έχει εξαφανιστεί από τα μάτια μας.
ληπτη θέα προς τη λίμνη του Como. Θα βγούμε για τελευταία φορά σε ασφαλτόδρομο που θα μας φέρει σε κιόσκι με βρύση και πληροφορίες για το καταφύγιο και τις διαδρομές της Grona. Η ανηφόρα συνεχίζεται και ο καιρός δείχνει να κλείνει. Βγαίνουμε σε μεγάλο πλάτωμα (parking), όπου είναι το τελευταίο σημείο που μπορεί να φτάσει αυτοκίνητο (το καλοκαίρι) και παίρνουμε την τελική ανηφόρα για το καταφύγιο.Θα επιλέξουμε το δεξί παρακλάδι του μονοπατιού (sentiero alto), το οποίο έχει λίγο μεγαλύτερη κλίση, αλλά προσφέρει καλύτερη θέα. Λίγες ψιχάλες δεν είναι αρκετές για να μας αποτρέψουν από την τελική προσπάθεια. Σε λίγο θα αντικρύσουμε το καταφύγιο. Ώρα τώρα διακρίνουμε τη βράχινη θέα της Grona. Θυμίζει έντονα το Αρτεμίσιο. Συνάντηση με 2-3 ακόμη πεζοπόρους. Χωρίς να το πολυκαταλάβουμε βρισκόμαστε σχεδόν στο ύψος το
υ καταφυγίου αλλά πρέπει να τραβερσάρουμε όλη την πλαγιά, η οποία σε κάποια σημεία έχει χιονούρες. Περνάμε το πρώτο εμπόδιο, στο επόμενο υπάρχει προστατευτική αλυσίδα. Τελικά θα βρούμε μόνο ένα πονηρό πέρασμα (ψιλοπαγωμένο), το οποίο θέλει επίσης προσοχή μετά από έντονη χιονόπτωση για χιονοστιβάδες, όπως μάθαμε. Είμαστε στο καταφύγιο (1385μ) και δεν αντιστεκόμαστε στον πειρασμό ενός cappuccino. Η εξυπηρετικότατη και πρόσχαρη γυναίκα που μας υποδέχεται μας εξηγεί πως δεν έχουν μηχανή και θα αρκεστούμε σε ένα cafe latte (ας είναι). Ο καιρός κλείνει επικύνδυνα. Μαθαίνουμε για τις επιλογές μας από δω και πάνω. Έχουμε και λέμε. Direttissima ή direct ανάβαση στην κορυφή (1 ώρα), normale (λίγο πιο γλυκειά ανάβαση στην κορ
υφή, 1ώρα και 15 λεπτά) και για κερασάκι στην τούρτα μια via ferrata (Del Centenario). Το χιόνι, ο κακός καιρός, αλλά πάνω από όλα η έλλειψη εξοπλισμού μας κόβουν την όρεξη. Ακόμη και η επιλογή ενός πανοραμικού σημείου 15 λεπτά από το καταφύγιο (Pizzo Coppa) με θέα στις 3 λίμνες (Como, Lugano, Piano) θα εγκαταλειφθεί. Πλέον πιάνουμε κουβέντα με τους ευγενέστατους ιδιοκτήτες του καταφυγίου (Sonia και Dario), συλλέγουμε πληροφορίες για άλλα κοντινά βουνά (Bregagno), πότε είναι ανοικτό το καταφύγιο, πόσο κοστίζει η διανυκτέρευση και υποσχόμαστε να επιστρέψουμε όταν θα έχουν φύγει τα χιόνια. Η επιστροφή μας θα είναι γρήγορη, συνοδεία ψιλόβροχου. Όταν θα φτάσουμε στη Breglia, η Grona θα έχει εξαφανιστεί από τα μάτια μας. Συνολικός χρόνος Διαδρομής με επιστροφή (χωρίς στάσεις): 3 ½ ώρες. Υψομετρική διαφορά: περίπου 650 μέτρα
Περισσότερες πληροφορίες για την περιοχή της Grona
